Buty też mają coś do powiedzenia!

Książka Prawy i Lewy Anny Paszkiewicz to ciepła, zachęcająca do rozmowy książka o odmienności i o tym, co przynosi nam w życiu radość. W końcu skoro jesteśmy inni, nie te same rzeczy będą nas uszczęśliwiać. Autorką ilustracji jest Katarzyna Walentynowicz.
 

Historia zaproponowana przez Annę Paszkiewicz lekko i z humorem opowiada o sprawach ważnych, o tym, że różnimy się od siebie, a – choć czasem trudno to sobie uświadomić – wiele z naszych myśli tak naprawdę zależy od punktu odniesienia. Porównywanie się przynosi tylko smutek i żal. Uczucia takie jak zazdrość, często pojawiają się zupełnie niepotrzebnie. A łąka sąsiada wcale nie jest bardziej zielona, tylko my ją taką widzimy.

Nocą w szafie z butami toczą się burzliwe dyskusje. Buty butom zazdroszczą a to przygód, a to spokojnego życia… Czy słusznie? Prawy i Lewy mogą godzinami spierać się, czy lepiej jest skakać przez kałuże, hasać i odkrywać nowe szlaki, czy dostojnie spacerować, oczywiście tylko w dni słoneczne i absolutnie nie schodząc z chodnika. Jak w ogóle udaje im się iść w tym samym kierunku? – nie wiadomo. Prawdopodobnie dlatego, że decyduje za nich mała Madzia, która zdecydowanie lubi swobodę i jest niezwykle ciekawska. Lewy jest szczęśliwy, prawy – niezbyt, dlatego codziennie w szafie słychać jego narzekanie.

– Nudzę się – oznajmił Lewy. – Do rana tyle czasu i nawet nie wiadomo, czy dokądś jutro pójdziemy. Słyszałem, jak wieczorem Madzia pokasływała. Założę się, że mama zatrzyma ją w domu, a wtedy… nici ze spaceru.
– Gdybym choć przez chwilę mógł być odświętnym pantoflem… – Rozmarzył się, rzucając tęskne spojrzenie w kierunku szafki na buty. – Tylko pomyśl, jak cudownie byłoby spacerować jedynie w słoneczne i suche dni. Żwir skrzypiałby radośnie, a na drodze nie byłoby żadnych kałuż. Po takiej przechadzce podeszwa z pewnością nie bolałaby mnie tak bardzo. Madzia jest zdecydowanie zbyt ruchliwa. Dziwię się, że jej mamie w ogóle to nie przeszkadza.
– Ech, rzekłbym, że wstałeś dziś lewą nogą – zażartował Lewy…

Kiedy do dyskusji włącza się mały elegancki pantofelek, okazuje się, że świat nie jest czarno-biały. Nietrudno sobie wyobrazić, że o takie mięciutkie pantofelki z miękkiej skórki trzeba dbać, a żeby się nie zabrudziły, zakładać tylko na szczególne okazje. Czy to fajne życie? Czyż nie byłoby idealne dla Prawego? Każdy z bohaterów wysnuje własne wnioski na ten temat, bo nie ma jednego rozwiązania, które pasuje do wszystkich.
 

Opowieść o Prawym i Lewym w prosty i bardzo bezpośredni sposób pokazuje, że i od butów możemy się czegoś nauczyć. W końcu już w przedszkolu może okazać się, że piłka Wojtka jest większa, a Ola ma psa (a ja nie). Każdy codziennie mógłby wymienić coś, czego nie mógł, a chciałby zrobić (a ktoś mógł). Warto wziąć przykład z bohaterów, docenić tu i teraz, zamiast zamartwiać się tym co było lub będzie. Buty to wiedzą.

Krótka, wyrazista i pełna dowcipnych dialogów opowieść przeznaczona jest dla dzieci od czwartego roku życia, ale z pewnością spodoba się również siedmiolatkom. Mali czytelnicy z pewnością docenią pełne zagadkowych i zaskakujących szczegółów grafiki Katarzyny Walentynowicz. 

Ale uwaga! Niejedno dziecko, poznawszy sekretne życie butów, które nosi, może zachcieć wskoczyć w pantoflach w kałużę!
 

PATRONAT MEDIALNY:

DANE WYDAWNICZE: